قند و پند ( روانپزشک)

به هنگام بازدید از یک بیمارستان روانی، از روانپزشک پرسیدم:

شما چطور می فهمید که یک بیمار روانی به بستری شدن در بیمارستان نیاز دارد یا نه؟ روانپزشک گفت: ما وان حمام را پر از آب میکنیم و یک قاشق چای خوری، یک فنجان یک سطل جلوی بیمار می گذاریم و از او می‌خواهیم که وان را خالی کند. من گفتم: آهان، فهمیدم. 
آدم عادی باید سطل را بردارد چون بزرگتر است. 
روان‌پزشک گفت: نه، آدم عادی درپوش زیر آب وان را برمیدارد. حالا شما هم میخواهید تخت تان کنار پنجره باشد؟

نتیجه:
۱- راه حل همیشه در گزینه های پیشنهادی نیست.
۲- راه حل مشکل و در هنگام تصمیم‌گیری هدفمان یادمان نرود. در حکایت فوق هدف خالی کردن آب وان است نه استفاده از ابزار پیشنهادی 
۳- راه حل همیشه جلوی چشم نیست. مغز ما یک دینام هزار ولتی است که متاسفانه اکثرمان بیش از یک لامپ از آن استفاده نمی کنیم.